Bogdan Konopka. Mistrz i przyjaciel, „Format” 2019, nr 82-83.

Wystawa „Rezonanse” Bogdana Konopki w Wałbrzychu

Przygotowana przez Jacqueline Konopkę z wspaniałego cyklu Bogdana "Rezonans", poświęconego kolejnym pokoleniom polskiej emigracji we francuskim zagłębiu węglowych Nord-Pas-de-Calais z początku XX wieku oraz z lat 70.

Realizm iluzji

"Nowa Krytyka" 40/2018 (Dla ubogich zbieraczy + Obraz zastygłego niepokoju. Intencja alegoryczna Charlesa Baudelaire’a według Waltera Benjamina).

W najnowszej "Nowej Krytyce" (nr 40/2018) mój przekład eseju Dla ubogich zbieraczy Waltera Benjamina - wraz z odkryciem ciekawej karty pocztowej z zabawną scenką Oskara Herrfurtha (ilustratora m.in. historyjek barona Münchhausena, powieści Karola Maya oraz baśni braci Grimm i Hansa Christiana Andersena), która mogła być inspiracją dla Benjamina do przywołania wyobrażenia o próbie przedarcia się do mitycznej Kukanii otoczonej ryżowym murem.

W numerze "NK" także dłuższe rozważania Obraz zastygłego niepokoju. Intencja alegoryczna Charlesa Baudelaire’a według Waltera Benjamina.

40 numer "Nowej Krytyki" w całości dostępny jest online: tu. 

Nowe światło Witolda Romera - w nowym "Formacie" (nr 81)

Ukazało się nowe pismo artystyczne "Format". Piszę w nim o zeszłorocznej wystawie Witolda Romera. W numerze także recenzja najnowszej i ostatniej książki Bogdana Konopki Un conte polonais autorstwa Elżbiety Łubowicz.

Bogdan pracował nad tą książką długo - starannie dobierał fotografie (niektóre z nich wykonał czterdzieści la temu), układał je w pary, zestawiał w kontrapunkty, wizualne narracje. Przesyłał mi kolejne wersje makiety, sporo o tej książce rozmawialiśmy. Wiem, że był z niej dumny.

Recenzji w "Formacie" już niestety przeczytać nie zdążył. 

Tu więcej o tej publikacji.

Walter Benjamin, Paryż – miasto w zwierciadle. Wyznania miłosne pisarzy i artystów wobec „stolicy świata”

W najnowszym tomie „Studia Philosophica Wratislaviensia” mój przekład eseju Waltera Benjamina: Paryż – miasto w zwierciadle. Wyznania miłosne pisarzy i artystów wobec „stolicy świata”, który został po raz pierwszy opublikowany anonimowo w styczniowym numerze „Vogue’a” z 1929 roku. Pisany był przez Benjamina najprawdopodobniej głównie z pobudek finansowych, choć niektóre podjęte w nim refleksje wykorzystane zostały później w nieukończonej rozprawie Pasaże w rozdziale „R” – Lustra. Oryginał zaginął.

Zapraszam:
http://spwr.wuwr.pl/preview/-10620
http://spwr.wuwr.pl/preview/-10622

Pożegnanie Bogdana Konopki

Przyjaciele i rodzina będą mogli pożegnać Bogdana Konopkę w poniedziałek 27 maja o godzinie 15.00 na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

© Bogdan Konopka, autoportret z Rolleiflexem

Bogdan Konopka zgasł

© Bogdan Konopka, autoportret

W nocy z 18 na 19 maja zmarł Bogdan Konopka. Miał 65 lat. 

Bogdanie, byłeś naszym przyjacielem, wspaniałym i mądrym człowiekiem. Niezwykle wrażliwym, nieprzerwanie refleksyjnym i doskonałym artystą. Twoje fotograficzne lekcje ciemności otwierały nam oczy. Stale poszukiwałeś, zadawałeś pytania, na które odpowiedzi były często bolesne i trudne. A czasem nie było ich wcale. 

Twoja nagła śmierć przerwała masę planów, zaskoczyła Cię w trakcie Twej ogromnej twórczej i intelektualnej aktywności.

Po wydaniu swojej ostatniej, doskonałej książki Un conte polonais (Baśń polska) powiedziałeś w tegorocznej rozmowie w „Tygodniku Powszechnym”, że marzy Ci się „jeszcze jakaś Baśń francuska, a potem to chyba wypadałoby już odpocząć...”. Wiemy, że pracowałbyś jednak dalej. Miałeś zbyt wielki umysł i serce by przestać. 

Odszedłeś za szybko. Nie potrafimy się z tym pogodzić.