Stéphane Duroy "Again and Again" w Le Bal

Dwa dni temu dostałem od organizatorów zapowiedź kolejnej ciekawej wystawy, którą przygotowuje paryska galeria Le Bal. Już 6 stycznia zobaczymy rewelacyjnego Stéphane'a Duroya z ekspozycją Again and Again zbudowaną w oparciu o czterdzieści lat jego pracy twórczej, poświęconej dusznemu światu, od Europy po Stany Zjednoczone. Mottem stają się dla Duroya słowa Franza Kafki: "We photograph things to chase them from our mind. My stories are a way of closing the eyes".

Biorąc pod uwagę wcześniejsze realizacje tej galerii, można być pewnym, że i tym razem czeka nas ciekawa i znacząca wystawa. Ponieważ pierwszego lutego wybieram się do Paryża, uda mi się jeszcze zdać z niej relację. 

Więcej o ekspozycji na stronie galerii: link

 

Stéphane Duroy

Stéphane Duroy

François Cheval - "Times are hard, very, very hard, and are going to be harder in France in 2017"

Po 20 kierowania Muzeum Nicéphore'a Niépce'a w Chalon-sur-Saône François Cheval kończy swą pracę w tej placówce. Na łamach pisma "L'Oeil de la Photographie" udzielił Sophie Bernard ciekawego wywiadu, do którego lektury gorąco zapraszam: link. Na marginesie warto przypomnieć, że od 2011 roku Muzeum we współpracy z firmą BMW organizowało coroczny program rezydencji fotograficznych w ramach Rencontres d'Arles. 

"The Collector's Eye" w Strasburgu

10 grudnia w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Strasburgu otwarto wystawę "The Collector's Eye". Składają się na nią prace wypożyczone przez dziewięciu kolekcjonerów - w tym bogaty wybór fotografii. Wystawiono m.in takich artystów jak: Berenice Abbott, Manuel Alvarez Bravo, Brassaï, Henri Cartier-Bresson, Bogdan Konopka, Robert Mapplethorpe, Ian Peterson, Irving Penn, Jan Saudek, Josef Sudek, Joel-Peter Witkin.   

Więcej: link

Provoke w Le Bal

Jeszcze tylko do 11 grudnia w paryskiej galerii Le Bal będzie miała miejsce prezentacja Provoke. Entre contestation et performance – La photographie au Japon 1960-1975 poświęcona kultowemu japońskiemu magazynowi „Provoke”, który od lat 60. silnie wpłynął na estetykę fotografii – współpracował z nim m.in. Daidō Moriyama. Więcej: link. 

Galeria Le Bal jest jednym z ciekawszych miejsc fotograficznych w Paryżu. Między majem a sierpniem 2012 roku była tam świetna wystawa Chrisa Killipa, o której pisałem dwa słowa (link). W galeryjnej księgarni leżały wtedy do kupienia za bezcen albumy z jego autografami...

  Daidō Moriyama - Accident

Shōmei Tōmatsu - Interface

Obsesja 2017?

W ubiegłym roku zrobiłem tylko kilka wczesnowiosennych zdjęć do cyklu poświęconego obecności wieżowca Sky Tower we Wrocławiu (więcej: link). W tym roku ani jednego. Natłok innych spraw, ale również silna potrzeba przepracowania całej serii sprawiły, że "Obsesja" mocno przygasła. Tymczasem przypomniałem sobie o miejscu, które znalazłem 1,5 roku temu, z którego mam wizualną notatkę zrobioną kompaktem.

Czy ten kadr jest atrakcyjny?

Jeśli tak, to trzeba będzie czekać do marca. I lepiej chyba założyć pod niego do kaset Ektara, który zrezygnowany śpi w lodówce między bananami, piwem, jabłkami i marchewką...

"Bez przysłony" - ciąg dalszy

Właśnie ukazała się kolejna publikacja Krzysztofa Szymoniaka - "Wielki Indeks Osobowy", dopełniająca jego książkę o "Kwartalniku Fotografia". Obie części opracowania "Bez przysłony" zaprezentowane zostaną we Wrześni w siedzibie byłego wydawcy "KF" 21 października na spotkaniu promocyjnym. 

Krzysztof Miller

Patrzę na portret Krzysztofa Millera, który w 1989 roku wykonał mu Sławomir Sierzputowski (link). Na tym zdjęciu ma bardzo niewinne, ale jednocześnie przykuwające uwagę spojrzenie. Jest młody, ma 27 lat. W tym przełomowym dla historii roku także dla niego wszystko miało się dopiero zacząć. Wieloletnia współpraca z "Gazetą", wojenne dramaty. Niby to niemożliwe, ale w jego oczach już tak wiele widać. Na pewno głęboką wrażliwość, jaką zachował w sobie do końca. Cholernie dużo fotograficznej mądrości, na którą chyba ten świat nie zasługuje.

Rozmawialiśmy tylko raz, w marcu tego roku. Był niezwykle skromny, trochę wycofany, bardzo miły. Wyczuwało się też w nim sporo pewnej formy niepokoju.

Parę słów o zmarłym fotoreporterze także na Fototapecie - pióra Marka Grygla (link). 

Chiny cd.

Małe jest piękne w Chinach

Dobre wieści od Bogdana Konopki! 10 września otwiera się w Szanghaju jego wystawa "Small is beautiful".

Wystawa w OFOTO Gallery już wisi: 

Więcej informacji na stronie Galerii Françoise Paviot: link oraz: tu.

 Trzymam kciuki za udany wernisaż i jeśli tylko je dostanę, to chętnie podzielę się większą ilością zdjęć.

Arczyński #100

Zapraszam na wystawę zdjęć Stefana Arczyńskiego, którą przygotowaliśmy w Ossolińskim Muzeum Pana Tadeusza (Wrocław, Rynek 6) z okazji setnych urodzin fotografa. Do września będzie można zobaczyć wiele barwnych twarzy, zmęczonych cyklistów z Wyścigu Pokoju, odbudowę Wrocławia, pełną entuzjazmu widownię na koncercie Marleny Dietrich, Jeana Louisa Barraulta dyskutującego o teatrze z Henrykiem Tomaszewskim czy wielbicieli Jana Kiepury witających go na wrocławskim dworcu.

Wstęp wolny.

Więcej informacji: tu

18.07.2016

Wystawa w Wozowni otwarta!

Wystawa Dwa Poziomy

Zaproszono mnie do ciekawego projektu - Dwa Poziomy.  12 dzieci i 12 dorosłych fotografów nie znając się i nie kontaktując wzajemnie wykonuje zdjęcia na zadany temat. Efektem jest 12 różnych par fotografii, które spotykają się dopiero na wystawie.

Wernisaż 23 czerwca o godzinie 18:00 w Barbarze przy ul. Świdnickiej we Wrocławiu.

Zapraszam!

Więcej informacji: http://dwapoziomy.pl/

W tym roku w projekcie biorą udział: Ewa Andrzejewska, Alek Figura, Barbara Górniak, Piotr Komorowski, Stanisław Kulawiak, Jacek Lalak, Tomasza Mielech, Roland Okoń, Mateusz Palka, Andrzej Rutyna, Joanna Stoga oraz Wojciech Zawadzki.

Photographs of the stolen view - artykuł o Hiroshi Sugimoto w Prism Magazine

Miło być częścią najnowszego numeru magazynu Prism :) Zapraszam do lektury!




Nowa Kolekcja Wrzesińska, Adam Lach - Nibyland

KOLEKCJA WRZESIŃSKA 2015

ADAM LACH

NIBYLAND

NIBYLAND

fotografie: Adam Lach

Niby szary, brzydki budynek, niby kropka w powieści świata... Ale dla mnie, ta kropeczka znaczy więcej niż całe zdania.

Projekt Nibyland to obserwacja codzienności mieszkańców Miasta i Gminy Września – niewielkiego regionu położonego w zachodniej Polsce.

To zwyczajna opowieść o życiu, emocjach, relacjach, unikająca sztucznych perypetii. To jednocześnie podróż do niezwykłego świata, którego mieszkańcy odkrywają przed nami magię swojej codzienności. Jesteśmy świadkami zarówno cichych, intymnych momentów i relacji z najbliższymi, jak i masowych wydarzeń, zbiorowych emocji. W tej pozornie niewyróżniającej się przestrzeni, odnajdujemy wiele osobliwości.

Nibyland to także próba zdefiniowania współczesnego wymiaru wspólnoty oraz tego, co kształtuje tożsamość danego miejsca i jego mieszkańców. Życie małych lokalnych społeczności ulega dziś znaczącym przemianom. Współczesny świat nastawiony na szybkie tempo i rozwój wielkich miast, prowokuje nas do coraz większej anonimowości – jak, wobec tej tendencji, wyglądają relacje w małej społeczności? Czy nasze pochodzenie wciąż definiuje naszą tożsamość? Jakie relacje łączą nas z ludźmi, którzy pochodzą z tego samego obszaru? Czym jest współcześnie pojęcie domu, rodziny, wspólnoty? Nibyland pozwala nam zatrzymać się na chwilę i zanurzyć w historii tej zbiorowości, prostej i tajemniczej.

Dopełnienie fotografii stanowią wiersze napisane przez dwunastoletnią dziewczynkę, mieszkankę wsi Węgierki (gm. Września), która w niezwykły sposób interpretuje otaczającą ją rzeczywistość.

W kontekście globalnym gmina Września to nic nie znaczący punkt. Ale dla wielu ludzi to przestrzeń dla zdarzeń pełnych piękna, prawdy i rodzinności, wydarzających się nieustannie w każdej sekundzie życia. 

Adam Lach - Nibyland, Kolekcja Wrzesińska 2015

Adam Lach - Nibyland, Kolekcja Wrzesińska 2015

Adam Lach - Nibyland, Kolekcja Wrzesińska 2015

Adam Lach - Nibyland, Kolekcja Wrzesińska 2015

Jak pisze kurator tegorocznej Kolekcji Karol Szymkowiak:

Za sprawą Kolekcji Wrzesińskiej mieszkańcy Miasta i Gminy Września mają okazję spojrzeć na siebie samych i przestrzeń, w której żyją, z perspektywy artysty będącego zewnętrznym obserwatorem. Dzięki temu „zewnętrznemu oku” mają sposobność dowiedzieć się czegoś nowego o ludziach, miejscach i zjawiskach, które są tak blisko nich, a jednak często umykają ich uwadze w codziennym życiu. Dzisiaj kolekcja ma odkrywać, skłaniać do refleksji i zadawać pytania.
W przyszłości zbiór ten będzie stanowił bezcenne świadectwo naszych czasów.